Witold Zembaczyński

Podsumowanie IX kadencji

Bieżąca kadencja to przede wszystkim kontrole poselskie, które przeprowadziłem w instytucjach i jednostkach państwowych. Moim największym sukcesem w tym zakresie jest to, że przyczyniłem się do wyjaśnienia afery fundacji Ex Bono oraz ośmiornicy Solidarnej Polski w Opolu w zakresie pobierania dotacji z Funduszu Sprawiedliwości, co w rezultacie doprowadziło do usunięcia Małgorzaty Wilkos z funkcji Wiceprzewodniczącej Rady Miasta Opola. Swój udział miałem w ujawnieniu tzw. “układu opolskiego”. 

Wśród skontrolowanych instytucji znalazły się ponadto: Główny Urząd Statystyczny, Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Opolu,  Wodociągi i Kanalizacja w Opolu oraz Urząd Wojewódzki w Opolu. Ostatnia z wymienionych kontroli zakończyła się odwołaniem Wojewody Opolskiego Adriana Czubaka.

W swojej pracy parlamentarnej staram się przede wszystkim koncentrować na problemach społecznych, czyli interwencjach poselskich w sprawach bliskich obywatelom, mierzących się z machiną urzędniczą lub zawiłościami prawa. W bieżącej kadencji interweniowałem m. in. w sprawach nakładania wielotysięcznych kar administracyjnych związanych z obostrzeniami covidowymi, sprawach lokatorskich oraz przedsiębiorców, którzy zostali najbardziej poszkodowani przez pandemie oraz lockdown. 

W parlamencie, kierując się podstawowym obowiązkiem posła opozycji – kontroli rządu – złożyłem 616 interpelacji i 158 zapytań poselskich. Na mównicy sejmowej wystąpiłem 46 razy, w których pytałem ministrów o najważniejsze sprawy dla wszystkich Polek i Polaków. Występowałem również z inicjatywą ustawodawczą forsując projekt ustawy o ochronie flagi i symboli Unii Europejskiej lub ustawy o Jasnych Zarobkach, która przewiduje obowiązek informacyjny o stawkach wynagrodzeń w ofertach pracy. 

Zbrodniczy atak Rosji na Ukrainę postawił przed Polakami test, który zdaliśmy celująco. Od pierwszych dni wojny, jak każdy zaangażowałem się w pomoc oraz organizację transportów humanitarnych do miasta Winnica. Miałem ten zaszczyt, a przede wszystkim moralny obowiązek uczestniczenia w kilku transportach osobiście, w ramach których do znajdującego się na linii frontu Bachmutu dostarczono kilkanascie dronów rozpoznawczych. Na własne oczy widziałem skalę zniszczeń oraz bezmiar zbrodni wojsk rosyjskich. Za zaangażowanie w pomoc otrzymałem od Rady Najwyższej Ukrainy order “Honor et gloria”.